Vértice de Anayet mendiko eskiekin. Igoera 360º eta Errealitate Birtualean

Vértice de Anayet mendiaren eskien bidezko igoera, Valle de Tena bailaran egin beharreko klasikoen multzoan sailkatu genezake. Bere anai nagusia den Anayet mendiaren HMan kokatzen da, izen bereko lakua inguratzen duen zirkuaren barnean. Oro har, lakua inguratzen duten gailurrek zailtasunik gabeko igoerak eskaintzen dituzte bide arruntetik joanez gero, eta igo beharreko garaierak ez dira oso handiak. Horregatik askotan bide honekin batera, Garmo de Izas, Arroyeras edota Espelunciechako gainak ere egin izan ohi dira.

Lakuetara igotzeko bi bide nagusi daude, bai Barranco de Culivillaseko sakanetik edo Glera de Anayetetik igarotzen dena. Lehendabizikoa arruntena izanik, elurte arrisku handiagoa duena da, bigarrenak ordea, segurtasun maila handiagoa eskaintzen du, baina eskirako pista baten ondotik igarotzea behartzen gaitu. Hala ere, instalazio mekanikoak alde batera utzi ditugunean, Pirinioak gordetzen duen txoko berezi honetan erabat murgilduko gara, antzinako sumendia izan zen Anayet mendiaren magalean ibiliz, antzekoa den Midi d’Ossau tontorraren ikuspegi paregabeaz gozatzen dugun bitartean.

INFORMAZIO BALIOGARRIA

meteoblue

ELUR-BULETINA

TRACK-A DESKARGATU

NOLA IRITSI

ZAILTASUNA ETA ARRISKU MAILA

Método de Información de Excursiones (MIDE)

MIDE metodoa, mendiko ibilbideen zailtasun- eta arrisku-maila baloratzeko metodo bat da, eta Federación de Deportes de Montaña y Escalada-k (FEDME) gomendatutakoa dugu honakoa, beste federazio batzuen artean. Istripuen prebentzioa du helburu, ibilbideen eskakizun tekniko eta fisikoaren irizpideak bateratuz. Horrela, horien sailkapen objektiboagoa lortzen da.

Informazio-koadro bakoitzak bi zutabe ditu: ezkerrekoak ibilbidearen erreferentziazko informazioa du, hala nola ordutegia, desnibelak, distantzia, etab. Bestalde, eskuineko zutabean ibilbidearen zailtasunaren hainbat alderdiri buruzko informazioa agertzen da. Balioespen-eskala 1etik 5era neurtzen da (txikienetik handienera).

Metodo horrek oinarrizko informazioa ematen du ingurune aldakor batean; beraz, kontuan izan behar dugu lurraren baldintzak nabarmen alda daitezkeela. Horregatik, abiatu aurretik ibilbidearen egoera kontsultatzea gomendatzen da beti.

IBILBIDEAREN DIAGRAMA

IBILBIDEAREN TRACK-A AZTERTU EZAZU

Diagrama track-arekin sinkronizatzen da, desnibelek ibilbidean zehar izan duten bilakaera aztertzeko.
Aukeratu track-eko edozein puntu mapan, eta diagraman proiektatuta ikusi ahal izango duzu.
Egin klik erreferentzia-puntuen gainean, horiek ezagutzeko eta kanpoko mapa batean kokatzeko.

IBILBIDEAREN DESKRIBAPENA

Anayet aparkalekua- La Glera de Anayet

ESKI PISTEN ONDOTIK

Anayeteko aparkalekutik HMrantz abiatzen gara estazioko eraikinen parera. Gaurkoan, Glerako bidetik gora egingo dugu, hasierako elurraren baldintza onak bermatzeko. Bide honetan eguzkiak bete betean joko duenaren bermea dugu. Esan beharra dago, aurreko egunetan egin duen hotzak eragin handia izan duela ibilbide hau hautatzeko orduan.

Behin zubia igarota, IE norabidean igotzen den pista hartzen dugu, bazterretik ahalik eta gertuen mantenduz, estazioaren erabiltzaileen jaitsiera ez oztopatzeko. Lehenengo atal honetan aldapa nahiko lasaia eta jarraitua da. Pistak Erantz jotzen du teleaulkiaren azpitik igarotzean, bihurgune itxi baten ondoren malda berehala areagotuz.

Garaieran 100 bat metro igo ditugunean, pistak berriro ere Irantz egiten du, bidea lausotzen den heinean. Distantzian 300 bat metroren buruan, eski pista utzi eta Mrantz egiten dugu, Glera aldera alegia.

La Glera de Anayet - Barranco de Culivillas

MENDI-HEGALETIK SAKANA HEBURU

Glerako bide arruntak ez du sakanerantz egiten, honen gainetik eta lakura iritsi baino lehenago dagoen bidegurutze batetara zuzenean jotzen baitu. Horretarako, Espelunciecha mendiaren hego magala alderik alde goranzko diagonal bat eginez zeharkatzen du. Tamalez, horretarako nahiko elurrik ez dago gaurkoan, beraz, sakanaren goi alderantz egin behar dugu garaiera apur bat galduz.

Culivillasen goiko aldera iristeko, Espelunciecha eta Punta de la Garganta mendien arteko pasartea hartzen dugu, bide laua eginez HM norabidean. Sakanetik gora doan bidea ikustean, beheranzko diagonal bat egiten dugu norabide berdina mantenduz modu oso erosoan. Bidean sartzen gara Espelunciecha eta Arroyeras mendien artean, sakanaren goiko aldeko azken zatiaren aurretik.

Barranco de Culivillas - Llanos de Anayet

SAKANAREN GOIKO ALDEA

Barranco de Culivillas sakanaren goialdean gaude, azken herena osatzen duen zatian, Glerako bidea baino 100 bat metro beherago. Espelunciecha mendiaren oina hegoaldetik inguratzen dugu IIM norabidean, Arroyeras tontorretik jaisten den eta itzultzean hartuko dugun bidea ezkerraldean utziz.

Zirku txikiaren bukaeraraino igotzen gara norabidea mantenduz. Irtengunea eskuin aldetik gainditzen dugu, Espelunciecharen HMko magala diagonal bat egiten zeharkatuz eta ondorengo goragunea Mtik inguratuz, lakura iristen gara.

Llanos de Anayet lautada M norabidean zeharkatzen dugu, Garmo de Izas tontorraren oinaren azpiraino, eskuineko mazela beste diagonal bat eginez zeharkatzeko.

Llanos de Anayet - Vértice de Anayet

GAILUR BAKARRA, AUKERA ANITZ

Cuello de Anayet leporantz igotzen den hegala albo batetik hartzen dugu, I norabidea jarraituz, ahalik eta erosoen bideari ekiteko. Elur izoztuarekin topo egiten dugu, eta, beraz, aukera hobea izango zatekeen diagonala saihestu eta muinoa aurrez aurre ekitea.

Magala gaindituta, IM norabidea hartzen dugu Vértice de Anayet mendira igotzen diren bi bideen bidegurutzea bilatu nahian. Bidegurutze hau, Cuello de Anayet lepoaren azpiko lautada txikian kokatzen da eta bertara iristeko goragune bat eskuin aldetik inguratzen dugu. Baldintza egokiak badira, Cuello de Anayet lepora eskiak kendu gabe igo daiteke, bi diagonal eginez. Elur gutxirekin edo malda izoztuta badago, ekialdeko isurialdeko bidea hartu daiteke.

Bidegurutzera iristean elurraren baldintzak bide arruntetik egiteko aproposak ez direla ikusten dugu. Bestalde, ekialdeko isurialdeari tankera hobeagoa hartzen diogu. Nahiz eta elurra izozturik egon eta aldapa gero eta handiagoa izan lepora gerturatzean, hegala nahiko zabala da igoera eroso bat gauzatzeko.

HM norabidea hartzen dugu eta zuzen igotzen gara mazelak aldapa areagotzen duen lekuraino. Hemendik aurrera, igoera Garmo de Izas eta Vértice de Anayet mendien oinen arteko arrotik egiten dugu. Mazelaren goiko aldean aldaparik gogorrena ematen da eta eskietarako hortzek ozta-ozta eusten dute.

Lepora bat-batean iristen gara. Eskiak bertan uzten ditugu, elurrik ez baitago, eta IM norabidea hartzen dugu minutu gutxitan gailurrera heltzeko.